Powietrze

Nie widziałam Cię już od miesiąca
i nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca,
trochę bardziej milcząca.
Lecz widać można żyć bez powietrza.
Maria Pawlikowska Jasnorzewska

Być jak powietrze. Nie. Próżnia. Niewidoczny azot, którego spojrzenia unikasz. Omijasz. Znienacka w moich uszach pobrzmiewa słowo koniec. Nagle. Udajesz, że nie istnieję. Jestem. Stoję. Czekam. Będę. Ostatni. Przerwa. 

Nie umiem oddychać. 

Bez Ciebie.